مقالات   
 

 نقش آموزشی فضای باز در مدارس ایران

نام مقاله: تبیینِ نقشِ آموزشیِ فضای باز در مدارس ایران با مطالعه‌ی تطبیقی مدارس سنتی تا معاصر (نمونه‌های موردی: مدرسه‌های چهارباغ، دارالفنون و البرز) / پدیدآورنده: سارا طاهرسیما، هما ایرانی بهبهانی، کاوه بذرافکن ...

ارسال کننده: امیر یاشار فیلا
تاریخ ارسال: دوشنبه 26 شهریور 1403
برای دریافت فایلها باید از نرم افزار های ویژه دانلود استفاده نمایید. (برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید)
با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.

نام مقاله: تبیینِ نقشِ آموزشیِ فضای باز در مدارس ایران با مطالعه‌ی تطبیقی مدارس سنتی تا معاصر (نمونه‌های موردی: مدرسه‌های چهارباغ، دارالفنون و البرز)
پدیدآورنده: سارا طاهرسیما، هما ایرانی بهبهانی، کاوه بذرافکن
انتشاریافته در: فصل‌نامه‌ی «پژوهش‌های معماری اسلامی» (شماره‌ی ۶، بهار ۱۳۹۴)
شمار صفحه‌ها: ۱۸
فرمت: PDF
اندازه‌ی فایل: ۵.۷ کیلوبایت

چکیده :
در فضاهای آموزشی، کیفیت فضای معماری با تأثیر بر شناخت‌های حسی، فکری و ادراکی، می‌تواند نقش و کارکردی آموزشی ایفا نماید. بررسی‌ها نشان می‌دهند که فرآیند آموزش در تعامل با فضای باز، به دلیل فضاهای گردهم‌آورنده، امکان تمرین کار گروهی و مشارکت بیش‌تر دانش‌آموزان، انعطاف‌پذیری و امکان گسترش فضا می‌تواند در افزایش شوق یادگیری بسیار تأثیرگذار گردد. این پژوهش بر آن است تا بر پایه‌ی شیوه‌ی تحقیق ترکیبی شامل روش‌های توصیفی ـ تحلیلی و در نهایت استدلال منطقی، روند تحولات فضاهای باز و نیمه‌باز مدرسه‌های ایران و نقش آموزشی آن‌ها را از دریچه‌ی دگرگونی‌های آموزشی مورد توجه و بررسی قرار دهد. روش کلی بررسی آن است که سرچشمه‌ی دگرگونی در سامان‌دهی ساختار فضاییِ فضای باز در مدرسه، در مرحله‌ی نخست به دگرگونی‌های نظام آموزشی ارجاع داده شود و سپس با بهره‌گیری از روان‌شناسی محیط، مطالعه‌های کتاب‌خانه‌ای، مشاهده و برداشت میدانی، همانند‌سازی با نرم‌افزار تخصصی نحو فضا و مقایسه‌ی تطبیقی، کارکرد فضای باز در روند آموزش و یادگیری مورد تبیین قرار گیرد.
به این منظور، فضای بازِ سه مدرسه‌ی چهارباغ به‌عنوان شاخصی از مدارس سنتی، دارالفنون به‌عنوان نخستین ساختمان آموزشی به شیوه‌ی نوین و البرز به‌عنوان شاخص تحولات مدارس نوین در ایران، برگزیده شده‌اند و مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهند که الگوی مدارس سنتی ایران با توجه به نقش فعال آموزشی برای فضای باز و نیمه‌باز شکل گرفته است و به‌عنوان ابزاری آموزشی و در جریان تعلیم مطرح بوده‌اند و در ارتباط با محله به کانون تعامل‌های اجتماعی نیز تبدیل شده‌اند؛ در حالی که در بیش‌تر مدارس معاصر و کنونی، آموزش در محیطی بسته و قطعی به نام کلاس صورت می‌گیرد و با کاهش اهمیت و یا حذف فضای نیمه‌باز، فضای باز، بی نقش آموزشی، تنها به منظور گذران اوقات فراغت و نظم‌بخشی به حرکت دانش‌آموزان است.

کلیدواژه‌ها :
فضای باز، فضای نیمه‌باز، یادگیری، شیوه‌ی آموزش، نقش آموزشی.



 
 نظرات