با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
نام مقاله : فصل و وصل در معماری سنتی ایران پدیدآورنده : فرهاد احمدی انتشاریافته در : فصل‌نامه‌ی تخصصی «کیمیای هنر» (شماره‌ی ۳، تابستان ۱۳۹۱) شمار صفحه‌ها : ۵ فرمت : PDF اندازه‌ی فایل : ۴۱۴ کیلوبایت چکیده : در این گفتار تلاش شده است تا از زاویه‌ای دیگرسان به ویژگی‌های معماری سنتی در درون فلات ایران پرداخته شود. در این دیدگاه به مقوله‌ی ضرباهنگ کُند زمان در دوره‌ی سنت اشاره می‌شود که طی آن، کنش‌ها با فاصله‌گذاریِ بیش‌تری دنبال می‌شده‌اند و ملاتِ میان آن‌ها، از مقوله‌هایی آکنده می‌شود که شکیبایی، حلم، طمأنینه و... از مؤلفه‌های آن‌اند. به سخن دیگر، کنش‌ها نه در صورت مجرّد خود، که در متن آیین تحقق می‌یابند. با این روند، ضرباهنگِ آرام این کنش‌ها از شدت تأثیر دگرگونی‌ها در محیط می‌کاهد و به گونه‌ای موازنه با طبیعت می‌انجامد؛ چنان‌که این دخل و تصرفات موجب ایجاد ضایعات در آن نمی‌شود. همچنین، تأثیر این فاصله‌گذاری چه در وجوه مفهومی و چه در ابعاد کالبدی، در سکونتگاه‌ها، از مقیاس کلان (شهر) تا مقیاس خُرد (جزییات ساختمانی) بررسی شده است. کلیدواژه‌ها : معماری سنتی ایرانی، حیاط مرکزی، فاصله‌گذاری، متن‌گرایی.
|
