با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
■ نام مقاله: راهکارهای طراحی معماری به منظور افزایش ایمنی نیروگاه‌ها در برابر پدیده‌های طبیعی، محیطی و رخدادهای درونی ■ پدیدآورندگان: امیر بهرامی‌پناه، ایرج محمودزاده کنی، فرامرز یوسف‌پور ■ انتشاریافته در: فصل‌نامه‌ی «باغ نظر» (شماره‌ی ۳۲، بهار ۱۳۹۴) ■ زبان مقاله: پارسی ■ شمار صفحه‌ها: ۱۴ ■ فرمت: PDF اندازه‌ی فایل: ۲.۷۲ مگابایت ■ چکیده : از اصول مهم در طراحی نیروگاه‌های برق هسته‌ای، اتخاذ تدابیر ایمنی و پیشگیرانه در راستای حفاظت از کارکنان، جوامع انسانیِ نزدیک نیروگاه، محیط زیست و سامانه‌های نیروگاه در برابر حوادث ناشی از انتشار پرتوهای رادیواکتیو است. چندین تخصص و رشته‌ی مهندسی در کار یکپارچه و هماهنگ در بالا بردن استانداردهای ایمنی نیروگاه‌ها نقش دارند. طراحی معماری نیز یکی از عوامل تأثیرگذار در بالا بردن ایمنی ساختمان‌های نیروگاه است؛ اما همواره این پرسش بنیادین مطرح بوده که طراح معمار باید بر چه راهکارهایی در طراحی تمرکز کند تا بتواند ایمنی نیروگاه را افزایش دهد. برای پاسخ‌گویی به این پرسش، این نوشتار نخست به تعریفی از مقوله‌ی ایمنی در نیروگاه‌ها و بیان اهداف اساسی ایمنی می‌پردازد. سپس با بیان خطرهای گوناگونِ تهدیدکننده‌ی نیروگاه (خطرهای ناشی از پدیده‌های طبیعی، محیطی و رخدادهای درونی) راهکار دفاع در عمق به منظور حفظ ایمنی را بررسی می‌کدد. سپس با بررسی و واکاوی طراحی ساختمان‌های اصلی نیروگاه درحال‌ساختِ EPR به عنوان نمونه‌ی موردی با بالاترین استانداردهای ایمنی حال حاضر اروپا، به دنبال راهکارهای اصولی و اساسی طراحی معماری در راستای بالا بردن سطح ایمنی ساختمان‌ها در برابر خطرهای گوناگون می‌پردازد. یافته‌های بررسی نشان می‌دهند که طراح می‌باید ترکیب اصول گوناگونی همچون چیدمان و جانمایی فیزیکی مناسب فضاها، طراحی فضای حائل و ساختارهای اضافی و جداسازی فیزیکی فضاها را همواره در فرآیند طراحی مورد توجه قرار دهد، تا بتواند زمینه‌ساز حفاظتی درخور از ساختمان‌های نیروگاه در برابر خطرهای درونی و بیرونی شود و بدین‌ترتیب ایمنی نیروگاه را افزایش دهد. ■ کلیدواژه‌ها : طراحی معماری، ایمنی، نیروگاه برق، چیدمان فیزیکی، ساختار اضافی، جداسازی فیزیکی.
|
